فاطمی

طالب دنیا یا آخرت
قَالَ رَجُلٌ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ اللَّّهِ إِنَّا لَنَطْلُبُ الدُّنْیَا وَ نُحِبُّ أَنْ نُؤْتَاهَاْ فَقَالَ: تُحِبُّ أَنْ تَصْنَعَ بِهَا مَا ذَا؟ قَالَ أَعُودُ بِهَا عَلَی نَفْسِی وَ عِیَالِی وَ أَصِلُ بِهَا وَ أَتَصَدَّقُ بِهَا وَ أَحُجُّ وَ أَعْتَمِرُ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلاملَیْسَ هَذَا طَلَبَ الدُّنْیَا هَذَا طَلَبُ الْآخِرَةِ؛ [۱]
شخصی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: «به خدا سوگند که ما طالب دنیا بوده و برای رسیدن به آن علاقه داریم. » حضرت فرمود: «علاقه داری که با اموال دنیوی چه کنی؟ » آن شخص گفت: «از آنها خود و خانواده‌ام استفاده کنیم، به دیگران بخشیده و صدقه می‌دهم و با آنها حج و عمره می‌روم. » امام علیه السلام فرمود: «این دنیا طلبی نیست، بلکه آخرت طلبی است. »
توضیح
یکی از اهداف تولید داخلی و تحصیل سرمایه، گره گشایی ازکارهای دیگران، صله رحم و توشه گرفتن از درآمدهای افزوده برای سرمایه گذاری در امور اخروی است.
ص: ۵۱
———-
[۱]: [۱]. وسائل الشیعۀ، ج ۱۷، ص ۳۴.

هزینه با نگاه به آینده
۲۸- امام علی علیه السلام: اِنَّما لَکَ مِنْ مالِکَ ما قَدَّمْتَهُ لِآخِرَتِکَ وَ ما أَخَّرْتَهُ فَلِلْوارِثِ [۱] ؛ از مال انسان آنچه در راه تحصیل آخرت هزینه می‌گردد، باقی می‌ماند و آنچه نگهداری می‌شود از آنِ وارث است.
———-
[۱]: [۱]. غرر الحکم، معجم الفاظ غرر واژۀ «ورث».

هدف تولید، عبادت
رسول خدا صلی الله علیه و آله: فَلَوْ لَا الْخُبْزُ مَا صَلَّیْنَا وَ لَا صُمْنَا وَ لَا أَدَّیْنَا فَرَائِضَ رَبِّنَا عَزَّوَجلَّ [۱] ؛ اگر نان (و مواد غذایی) نبود ما برای انجام نماز، روزه و واجبات الهی توان نداشتیم.
توضیح
تولید مواد غذایی، نقش اساسی در توان بخشیدن به انسان‌های خداپرست و مؤمن برای ایفا وظیفه بندگی دارد. اگر جامعه اسلامی در اثر سستی یا سوء مدیریت نتواند محصولات غذایی خود را با تولید داخلی تامین نماید، در انجام عبادات و تکالیف الهی هم ناتوان خواهد شد.
———-
[۱]: [۱]. الکافی، ج ۵، ص ۷۳ و ج ۶، ص ۲۸۷.

پرهیز از حرامخواری
۲۶- امام صادق علیه السلام: إنَّ الله عَزَّوجَلَّ خَلَقَ الْخَلْقَ وَ خَلَقَ مَعَهُم أرْزاقَهُم حَلالاً، فَمَنْ تَناوَلَ شَیئاً مِنْها حَراماً قَصَّ بِهِ مِنْ ذلِکَ الحَلالِ [۱] ؛ خداوند خلایق و روزی آنان را حلال آفرید. هر کس مقداری حرام خورد، خدا به همان اندازه از روزی حلالش می‌کاهد.
———-
[۱]: [۱]. وسائل، ج ۱۷، ص ۴۶.

سرمایه ارزشمند
۲۵- امام سجاد علیه السلام:… وِ أمّا حَقُّ ألْمالِ فَأَنْ لاتأخُذَهُ إلاّ مِنْ حِلّهِ وَ لاتُنفِقَهُ إلّا فَی حِلّهِ… [۱] ؛ حق مال این است که آن را تنها از راه حلال تحصیل کرده و فقط در راه مباح و شایسته هزینه نمایی.
توضیح
هر سرمایه و تولیدی ارزش ندارد. سرمایه و تولید باید از راه مشروع و قانونی تحصیل شود و در راه حلال و شایسته هم هزینه گردد، تا حق آن ادا شود. مالی که از راه تولید شراب، مواد مخدّر و محصولات ضداخلاقی به دست می‌آید، نه تنها ارزش مالی ندارد بلکه حرام است و اصل آن مواد و محصولات هم باید از بین برود.
———-
[۱]: [۱]. تحف العقول، ص191.