فاطمی

[زایر کربلا - كربلا، مدفن امام حسين عليه السلام - صفحه۳۷]
وقتى دو روز بعد از عاشورا، امام سجاد عليه السلام براى دفن شهدا از كوفه به كربلا آمد، پيكر امام حسين عليه السلام را در حصيرى پيچيد و در جايى دفن كرد كه امروز ضريح مقدّس بر روى آن است.
اگر دقت كنى، ضريح امام حسين عليه السلام، دو گوشه اضافه تر از ضريح هاى ديگر دارد. يعنى «شش گوشه» است و آن دو گوشه اضافه تر به خاطر آن است كه امام سجاد، پيكر برادرش حضرت علىّ اكبر را طرف پايين پاى امام حسين به خاك سپرد. ضريح راشش گوشه ساخته اند، تا جاى دفن حضرت على اكبر مشخص باشد. در اطراف ضريح امام حسين عليه السلام، محلّ ديگرى است كه پنجره فولادى مثل ضريح دارد و نام شهداى ديگر كربلا بالاى آن نوشته است. اين همان جايى است كه امام سجاد پيكرهاى پاك ديگران را (چه از فرزندان و خويشاوندان امام و چه از ياران و همراهان شهيدش) همه را در يك جا گرد آورد و به خاك سپرد.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/6701

[زایر کربلا - اشاره - صفحه۳۶]
اگر كسى مى خواست ميدان را ببيند، بايد روى آن بلندى مى آمد تا ميدان و سپاه دشمن در چشم اندازش قرار گيرد. اينكه اكنون در كربلا نزديك حرم سيدالشهدا به فاصله ۳۰ متر آن طرف خيابان، جايگاهى وجود دارد به نام «تلّ زينبيّه» كه با چند پلّه بلندتر از سطح خيابان ساخته شده و شبيه يك حسينيه كوچك است و زائرين كربلا آنجا را هم زيارت مى كنند، يكى از همان بلندى هايى بود كه روز عاشورا حضرت زينب براى كسب خبر از وضع ميدان و سرنوشت برادرش، چند بار از جلوى خيمه‌ها به آن بلندى آمد و به صحنه نبرد نگاه كرد. فاصله چندانى بين تلّ زينبيّه و حرم نيست. اين ساختمان به ياد آن حادثه و براى زنده نگه داشتن آن خاطره ساخته شده است.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/6701

[زایر کربلا - اشاره - صفحه۳۶]
روز عاشورا فرا رسيد. امام و فرزندان و يارانش از جلوى اين خيمه‌ها به طرف ميدان مى رفتند و مى جنگيدند. يك بار حمله عمومى طرف صبح انجام گرفت، از آن پس نبرد تن به تن. ابتدا ياران امام يكايك به ميدان رفتند و جنگيدند و شهيد شدند. سپس جوانان هاشمى و در
ص: ۳۶
آخر حضرت عباس و در پايان همه امام حسين عليه السلام بود كه در نبرد دلاورانه با آنان شهيد شد. هر كس به ميدان مى رفت، رَجَز و شعرها و شعارهاى حماسى مى خواند و درگير مى شد. اين نبردها كه از صبح عاشورا شروع شده بود، تا بعد از ظهر ادامه يافت.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/6701

هاروت و ماروت دو فرشته بودند که پس از وفات حضرت سلیمان(ع)، به مردم سحر می‌آموختند تا جادوی ساحران را از بین ببرند. اما مردم از این علم در راه شر استفاده کردند. قرآن در آیهٔ ۱۰۲ سوره بقره به ماجرای آن دو اشاره کرده است. برخی در اینکه هاروت و ماروت، فرشته بودند یا انسان و یا موجود دیگری و از طرف دیگر آیا آنها مرتکب گناه شدند یا خیر، سخنانی گفته‌اند. ولی قرآن به فرشته بودن و دچار گناه نشدن آنها اشاره کرده است. گزارش‌های منابع دینی و تاریخی حاکی از آن است که علاوه بر قرآن در منابع یهودی، ارمنی و اوستایی نیز سخن از هاروت و ماروت به میان آمده است.

شتر در قرآن
در قرآن کریم با تعبیرات متفاوتی از این حیوان یاد شده است که در جدول ذیل می‌آید:
1- ابل
شتر
Pأفَلا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْO (غاشیه/ 17)
Pمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنO (انعام/144)
2- جمل
شتر نر
Pحَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ في‏ سَمِّ الْخِياطِO (اعراف/40)
Pكَأَنَّهُ جِمالَتٌ صُفْرٌO (مرسلات/ 33)
3- بعیر
شتر میانسال
Pنَزْدادُ كَيْلَ بَعيرO (یوسف/ 65)
Pلِمَنْ جاءَ بِهِ حِمْلُ بَعيرO (یوسف/72)
4- ناقه
شتر ماده
Pفَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْياهاO (شمس/ 13)
5- بُدن
شتر قربانی
Pوَ الْبُدْنَ جَعَلْناها لَكُمْ مِنْ شَعائِرِ اللَّهO (حج/ 36)
6- هیم
شتر بسیار تشنه
Pفَشارِبُونَ شُرْبَ الْهيمِO (واقعه/ 55)
7- حام
شتر نرى كه ده شتر از او پديدآمده
Pما جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحيرَةٍ وَ لا سائِبَةٍ وَ لا وَصيلَةٍ وَ لا حامٍO (مائده/ 103)

8- سائبه

شترى كه ده ماده زاييده‏
Pما جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحيرَةٍ وَ لا سائِبَةٍ وَ لا وَصيلَةٍ وَ لا حامٍO (مائده/ 103)
9- بحیره
ماده شترى كه پنجمين حمل مادر خود باشد
Pما جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحيرَةٍ وَ لا سائِبَةٍ وَ لا وَصيلَةٍ وَ لا حامٍO (مائده/ 103)
10- حموله
شتر بارکش
Pوَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاO (انعام/ 142)
11- عشار
شتر ده ماهه آبستن
Pوَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْO (تکویر/ 4)
12- ضامر
شتر (یا هر مرکب) لاغر
Pوَ أَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلى‏ كُلِّ ضامِرO (حج/ 27)