[زایر کربلا - دانستنى هاى اوّليه - صفحه۱۵]
به حرم امامان در شهرهاى عراق، «عَتَبات عاليات» مى گويند، يعنى آستان هاى بلند و ارجمند كه مورد احترام است. بايد خدا را شكر كنى كه راه كربلا باز است و توفيق زيارت حرم امام حسين عليه السلام و زيارتگاه هاى ديگر براى تو مهیا است.
ارسال شده توسط بازار کتاب
[زایر کربلا - دانستنى هاى اوّليه - صفحه۱۴]
عراق، سرزمينى حاصلخيز است و تاريخچه اى كهن و باستانى و تاريخى پرفراز و نشيب و مراكز علمى فراوان و دانشمندان معروف داشته است. دو رودخانه مهم دجله و فرات كه از كوه هاى تركيه سرچشمه مى گيرد، از شمال تا جنوب عراق مى گذرد. به همين جهت به سرزمين عراق، «بين النهرين» هم مى گفتند، يعنى بين دو رودخانه. از شهرهاى معروف آن مى توان بغداد، سامرا، حِلّه، كوفه، بصره، موصل، نجف، كربلا و كاظمين را نام برد. در زمان هاى خيلى قديم، عباسيان در همين سرزمين حكومت مى كردند و بغداد، پايتخت آنان بود. قبل از آنان هم حاكمان بنى اميّه در بسيارى از شهرهاى آن حكومت داشتند و پيوسته به شيعيان و امامان ما ظلم مى كردند.
عراق امروز، حدود ۲۵ ميليون نفر جمعيت دارد كه بيشتر آنان (۷۵ درصد) شيعه اند. كمى هم مسيحى در آن
ص: ۱۵
وجود دارد. در مناطق شمالى عراق، بيشتر كردها ساكن اند و در مناطق مركزى و جنوبى بيشتر عرب‌ها حضور دارند. اين كشور ۱۸ استان دارد. با آنكه در عراق، شيعيان اكثريت را داشته اند، ولى اغلب در محروميّت بوده اند و پست‌ها و موقعيّت هاى سياسى و اقتصادى بيشتر دست سنّى‌ها بوده است.
اين‌ها دانستى هاى كوتاه و مفيدى است كه خوب است از كشور همسايه مان عراق بدانى، كشورى كه در برخى دوره‌ها روابط خوبى با ايران داشته و در بعضى دوره‌ها روابط اين دو كشور تيره بوده و شيعيان ايرانى در حسرت و آرزوى رفتن به كربلا و نجف و زيارت حرم امامان در اين كشور بوده اند.
ارسال شده توسط بازار کتاب
[زایر کربلا - زيارت و زيارتنامه - صفحه۱۳]
چون زيارت براى همين ا ست كه ما هم تربيت شويم و انسان هاى پاك و صالحى گرديم.
اين، نخستين قدم براى انجام يك زيارت خوب و مقبول است.
ارسال شده توسط بازار کتاب
[زایر کربلا - زيارت و زيارتنامه - صفحه۱۰]
به زيارت هايى كه از امامان براى ما نقل شده است، زيارتنامه «مأثور» گفته مى شود. زيارتنامه هاى ديگر را «غير مأثور» مى گويند.
ارسال شده توسط بازار کتاب
[زایر کربلا - زيارت و زيارتنامه - صفحه۱۰]
ما مى توانيم خطاب به امامى كه زيارتش مى كنيم، به هر زبانى سلام و درود بگوييم و ابراز عشق و علاقه كنيم و او را بستاييم، ولى امامان ما گاهى دستورهاى خاصّى داده اند و متن ويژه اى به ما آموخته اند تا در زيارت امام حسين، پيامبر خدا، حضرت فاطمه، امام على و… آن متن را بخوانيم. به چنين متن هايى «زيارت نامه» گفته مى شود كه يا كوتاه است، يا بلند.
ارسال شده توسط بازار کتاب
