فاطمی

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - امام حسين و ساير پيشوايان - صفحه۲۶]
حضرت موسي عليه السلام يك روز به اتفاق يوشع بن نون سفر مي‌كرد همينكه به سرزمين كربلا رسيدند بند كفشش پاره شد و خاري به پايش رفت و خون جاري شد.
عرض كرد پروردگارا چه لغزشي از من سر زده بود كه چنين شد. به او وحي شد:
«إنَّ هُنا يَقتُلُ الحُسَينَ وَ هُنا يَسفِكُ دَمَهُ فَسالَ دَمَكَ مُوافَقَةً لِدَمِهِ».
در اين سرزمين حسين به شهادت مي‌رسد و خونش ريخته مي‌شود جهت همدردي و همرنگي با او خون تو نيز در اين مكان ريخته شد.
موسي عليه السلام عرض كرد حسين كيست؟ به او گفته شد سبط حضرت محمّد مصطفي پسر عليّ مرتضي، گفت: قاتلش كيست؟ گفته شد نفرين شده حيوانات دريا، درندگان صحرا، پرندگان هوا، موسي عليه السلام دستها را به آسمان بلند كرد و حسين عليه السلام را دعا كرد و يزيد را لعنت نمود و يوشع بن نون آمين گفت. [۲]
———-
[۲]: بحار، ج ۴۴، ص ۲۴۴

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/11725

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - امام حسين و ساير پيشوايان - صفحه۲۵]
روايت است كه همينكه حضرت نوح عليه السلام سوار بر كشتي شد به نقاط مختلف دنيا سير كرد. همينكه به كربلا رسيد كشتي متوقف شد و زمين با يك جاذبة خاصي كشتي را نگه داشت، حضرت نوح عليه السلام نگران غرق شدن بود و گفت پروردگارا اين چه گردابي است كه در آن افتاده ايم ما همه زمين را سيركرديم مشكلي نداشتيم اين چه سرزميني است كه اين قدر
ص: ۲۶
مصيبت بار مي‌باشد.
جبرئيل فرود آمد و گفت اي نوح در اين مكان است كه حسين نوة خاتم پيامبران حضرت محمّد صلي الله عليه و آله و سلم پسر خاتم اوصياء به شهادت مي‌رسد. نوح عليه السلام گفت قاتل او كيست؟ جبرئيل گفت: ملعون آسمانها و زمين، نوح چهار بار او را لعنت كرد كشتي از گرداب بيرون آمد تا به كوه جودي رسيده و استقرار يافت. [۱]
———-
[۱]: بحار، ج ۴۴، ص ۲۴۳

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/11725

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - امام حسين و ساير پيشوايان - صفحه۲۵]
حضرت آدم عليه السلام همينكه به زمين هبوط نمود در پي همسرش حوّا به اطراف زمين جستجو مي‌كرد تا گذرش به سرزمين كربلا افتاد. ناگهان غم او را گرفت و سينه اش تنگ شد، سر به آسمان بلند كرد و گفت: بار پروردگارا آيا از من گناه ديگري سر زده كه مرا به اين بلا مبتلا مي‌فرمايي؟ من همه زمين را سير كردم اما هيچ مكاني مثل اين مكان اندوه آخرين نبوده است، خطاب رسيد اي آدم از تو گناهي سر نزده وليكن در اين زمين فرزندي از نسل تو به نام حسين مظلومانه خونش ريخته مي‌شود. حضرت آدم عرض كرد آيا حسين پيامبر است؟ پروردگار فرمود: خير وليكن نوة پيامبر حضرت محمّد صلي الله عليه و آله و سلم است. حضرت آدم پرسيد قاتل او كيست؟ پروردگار فرمود: يزيد كه نفرين شدة اهل آسمانها و زمين است. آنگاه آدم از جبرئيل كسب تكليف كرد كه من چه انجام دهم؟ جبرئيل گفت: يزيد را لعنت كن! حضرت آدم چهار بار قاتل حسين عليه السلام را لعنت كرد و به جستجوي خود براي يافتن حوّا ادامه داد و بالاخره او را در كوه عرفات پيدا كرد. [۲]
———-
[۲]: بحار، ج ۴۴، ص ۲۴۲

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/11725

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - امام حسين و ساير پيشوايان - صفحه۲۴]
فضل مي‌گويد از امام رضا عليه السلام شنيدم كه فرمود: هنگامي كه حضرت ابراهيم به فرمان پروردگار مأمور شد تا به جاي اسماعيل گوسفندي را قرباني كند در دلش گذشت كه چه خوب بود كه اسماعيل را ذبح مي‌كردم و مستحق بالاترين درجات ثواب مي‌شدم.
خداوند تبارك به او وحي فرستاد كه اي ابراهيم چه كسي را از مخلوقات من بيشتر دوست مي‌داري؟ عرض كرد:
«يا ربّ ما خلقت خلقاً أحَبُّ اِلَيَّ مِن حَبيبِكَ مُحمّد صلي الله عليه و آله و سلم».
پروردگارا هيچكس محبوبتر از حبيب تو محمّد صلي الله عليه و آله و سلم نزد من نيست.
خداوند تبارك و تعالي فرمود: آيا او را بيشتر دوست مي‌داري يا خودت را؟ ابراهيم گفت او را بيشتر از خودم دوست مي‌دارم. پروردگار فرمود: فرزند او را بيشتر دوست مي‌داري يا فرزند خودت را عرض كرد البته فرزند او را، خداوند فرمود: پس بدان كه فرزند او به دست دشمنانش
ص: ۲۵
ظالمانه كشته خواهد شد.
اي ابراهيم عده اي از امت محمّد صلي الله عليه و آله و سلم فرزندش حسين را سر مي‌برند و به خاطر اين جنايتشان مستوجب غضب من خواهند شد. ابراهيم بشدت متأثر و محزون گرديد و مدتي بر مصيبت حسين عليه السلام اشك ريخت. [۱]
———-
[۱]: عيون اخبار الرضا عليه السلام، ج ۱، ص ۲۰۹

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/11725

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - امام حسين و ساير پيشوايان - صفحه۲۴]
زكريّا عليه السلام مي‌گويد: يك روز به درگاه پروردگار عرض كردم خداوندا اين
ص: ۲۴
چه سري است كه وقتي به ياد آن چهار بزرگوار هستم دلم آرام مي‌گيرد و غم و غصه از دلم خارج مي‌شود ولي وقتي به ياد حسين عليه السلام مي‌افتم اشكم جاري مي‌شود و دلم مي‌سوزد؟ خداوند تبارك و تعالي زكريا را از قصه امام حسين عليه السلام باخبر ساخت و فرمود: كهيعص، كاف اسم كربلاء، هاء هلاك شدن و شهادت عترت طاهره، ياء يزيد ظالم بر حسين عليه اسلام و عين عطش آن حضرت و صاد اشاره به صبر اوست.
زكريا همينكه اين مطالب را از خداوند تبارك و تعالي شنيد سه روز از مسجد و محل عبادت خويش بيرون نرفت و مردم را به خود راه نداد و هر سه روز را به سوگواري و گريه و زاري بر حسين عليه السلام مشغول گرديد. [۱]
———-
[۱]: بحار، ج ۴۴، ص ۲۲۳

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/11725