فاطمی

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - دوران بارداري - صفحه۱۲]
دوران بارداري
نقش مادر در سعادت و شقاوت فرزند بخصوص در دوران بارداري
ص: ۱۲
بسيار حساس و حياتي است. مادران اگر تعاليم اسلامي را مورد توجه قرار دهند و همانند خديجه مادر بزرگوار فاطمه عليهاالسلام حتي قبل از انعقاد نطفه به تهذيب و پاكيزه كردن خويش برآيند شك نيست كه خود در درجه ي اول عفت و تقوي قرار گرفته و ثمره ي آنها نيز پاكيزه خواهد بود. و برعكس اگر بخواهند پيروي از تمدن افسار گسيخته غرب و شرق كنند دامان خود را آلوده به هرزگيها و رسوائيهاي بيگانگان نموده و در نتيجه كودكان و نونهالان خويش را به تباهي و نابودي خواهند كشاند. براي مادران ارجمند بايد اين مسئله روشن باشد كه فرزنداني كه در شكم دارند خلاصه اي از مجموعه ي حالات نفساني آنها است، هر نوع حركت مادي و معنوي كه داشته باشند دقيقاً روي بچه تاثير مي‌گذارد. در دوران حمل نهايت دقت را در انتخاب غذا از جهت طهارت و نجاست و حلال و حرام بنمايند، چه بسا در اثر بي احتياطي مادران در خوردن غذاهاي آلوده و شركت در مجالس و محافل گناه در همان روزهاي نخستين شكل گيري فرزند بدبختي و شقاوت او نيز شكل خواهد گرفت!
رسول مكرّم اسلام صلي الله عليه و آله و سلم ميفرمايد:
«الشقي شقي في بطي امه والسعيد من سعد في بطن امه» [۱] .
بدبخت كسي است كه در رحم مادر گرفتار شقاوت شود و خوشبخت كسي است كه در شكم مادر سعادتمند باشد.
رهبري مادر در تأمين سعادت و شقاوت فرزند يك اصل مسلم و بدون مخالف است. مادر نقش اول را در ساختن پايه‌هاي معنوي فرزند بعهده دارد. آري مادري كه فريب الگوهاي غربي را نمي خورد حتماً خوشبختي فرزندان خويش را در پرتو عفاف و پاكدامني خود تامين خواهد كرد. رسول گرامي اسلام مي‌فرمود:
ص: ۱۳
«طوبي لمن كانت امه عفيفه» [۱] .
خوشبخت كسي است كه مادرش صاحب عفت و طهارت نفساني باشد.
روزي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در ابطح نشسته بود جبرئيل نازل شد و عرض كرد:
يا محمد: العلي الاعلي يقرء عليك السلام و هو يامرك ان تعتزل عن خديجه اربعين صباحاً»
يا محمد صلي الله عليه و آله و سلم: خداوند بزرگ بر تو سلام مي‌رساند و مي‌فرمايد:
چهل شبانه روز از خديجه كناره گيري كن و به عبادت و تهجّد مشغول باش، پيغمبر اكرم بر اساس دستور خداوند تبارك و تعالي چهل روز به خانه ي خديجه نرفت و در آن مدت شبها به نماز و عبادت مي‌پرداخت و روزها روزه دار بود.
«فلما كان في كمال الاربعين هبط جبرئيل عليه السلام فقال: يا محمد العلي الاعلي يقرئك السلام و هو يامرك ان تتاهب لتحيته، و تحفته»
چون چهل روز بدين منوال سپري شد جبرئيل فرود آمد و غذائي از بهشت آورد و عرض كرد: يا محمد صلي الله عليه و آله و سلم خداوند بزرگ بر تو سلام مي‌رساند و فرمان مي‌دهد كه از اين غذاهاي بهشتي تناول كن.
رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم با آن غذاهاي روحاني و هداياي بهشتي افطار كرد، هنگامي كه برخاست تا آماده ي نماز و عبادت شود جبرئيل نازل شد و عرض كرد:
«الصلوه محرمه عغليك في وقتك حتي تاتي الي منزل خديجه فتواقعها فان الله عز و جل الي علي نفسه ان يخلق من صلبك في هذه الليله ذريه طيبه» [۲] .
اي رسول خدا امشب از نماز مستحبي بگذر و به سوي خانه ي خديجه
———-
[۱]: بحار ج ۳ ص ۴۴.

[۱]: بحار ج ۲۳ ص ۷۹.

[۲]: بحار ج ۱۶ ص ۷۸.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - نامگذاري]
اكنون با استفاده از روايات ذكر شده اسامي آن بزرگوار را مرور مي‌كنيم.
۱- فاطمه
۲- صديقه
۳- مباركه
۴- طاهره
۵- زكيه
۶- راضيه
۷- مرضيه
۸- محدثه
۹- زهراء
۱۰- بتول
۱۱- حصان
۱۲- حره
۱۳- سيده
۱۴- عذراء
۱۵- حوراء
۱۶- انسيه
۱۷- منصوره
۱۸- مريم كبري
۱۹- صديقه كبري
۲۰- نوريه
۲۱- حانيه
۲۲- مطهره
۲۳- ميمونه
۲۴- محدثه

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - نامگذاري - صفحه۱۰]
و از جمله نامهاي حضرت فاطمه عليهاالسلام حوراء و انسيه و منصوره است و بهمين جهت در روايات نبوي صلي الله عليه و آله و سلم آمده است كه فاطمه عليهاالسلام حوريه اي بصورت انسان، در آسمانها او را منصوره و در زمين فاطمه ناميدند.
و در حديثي كه از ابن عباس نقل شده رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود:
فاطمه بضعه مني و هي نور عيني و ثمره فوادي، و روحي التي بين جنبي و هي الحوراء الانسيه» [۱] .
فاطمه پاره ي تن من است و او نور چشم مي‌و جاي من است كه ميان سينه‌ام قرار دارد و او حوراء انسيه است.
———-
[۱]: رياحين الشريعه ج ۱ ص ۲۱.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - نامگذاري - صفحه۱۰]
هنگامي كه فاطمه ي زهراء عليهاالسلام بدنيا آمد اهل آسمان به يكديگر مژده به ولادت آن حضرت مي‌دادند، «وحدث في السماء نور زاهر لم تره الملائكه قبل ذلك و قالت النسوه: خذبها يا خديجه طاهره مطهره، زكيه، ميمونه بورك فيها و في نسلها» [۴] .
در آسمان نوري درخشان جلوه گر شد كه تا آن لحظه هيچ يك از ملائكه نديده بودند و زنان (ساره- آسيه- مريم- كلثم) كه از بهشت براي ياري خديجه آمده بودند گفتند: بگير فرزندت را كه طاهره، مطهره، زكيه
ص: ۱۱
و ميمونه است او و نسلش مبارك باشند.
———-
[۴]: بحار ج ۴۳ ص ۳.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - نامگذاري - صفحه۹]
«فاطمه» وصفي است از مصدر فطم در لغت يعني بريدن و قطع كردن، اين صيغه كه بر وزن فاعل معني مفعولي مي‌دهد به معني بريده و جدا شده است، فاطمه از چه چيز جدا شده است؟
«عن الرضا عن آبائه عن علي عليه السلام قال: سمعت رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم يقول: سميت فاطمه لان الله فطمها و ذريتها من النار» [۳] .
اميرالمؤمنين علي عليه السلام مي‌فرمايد از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شنيدم كه فرمود: نام دخترم فاطمه شد چونكه خداوند او و فرزندانش را از آتش جدا
ص: ۱۰
مي نمايد.
در حديث ديگر جبرئيل در پاسخ رسول گرامي صلي الله عليه و آله و سلم گفت:
«سميت فاطمه في الارض (لانه) فطمت شيعتا من النار» [۱] .
نام او را در زمين فاطمه گفتند زيرا كه خداوند شيعيان او را از آتش دوزخ جدا مي‌كند.
مرحوم مجلسي از عيون أخبارالرضا عليه السلام روايت ديگري را نقل مي‌كند كه:
«قال ابن عباس لمعاويه: اتدري لم سميت فاطمه، فاطمه؟ قال لا، قال: لانها فطمت هي و شيعتها من النار» [۲] .
ابن عباس از معاويه پرسيد: مي‌داني چرا فاطمه را فاطمه ناميدند؟ گفت نه! ابن عباس گفت: چون او و شيعيان او به دوزخ نمي روند. امام صادق عليه السلام به يونس بن ظبيان فرمود:
«اتدري اي شي تفسير فاطمه؟ قلت: اخبرني يا سيدي قال: فطمت من الشر» [۳] آيا مي‌داني تفسير فاطمه چيست؟ گفت بفرمائيد آقاي من. فرمود: يعني از شر و بديها بريده شد.
———-
[۳]: بحار ج ۴۳ ص ۱۸.
[۱]: بحار ج ۴۳ ص ۱۸.

[۲]: بحار ج ۴۳ ص ۱۰.
[۳]: بحار ج ۴۳ ص ۱۴.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819