حضرت آدم و جبرئیل مدتی اشک ریختند
[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - امام حسين و ساير پيشوايان - صفحه۲۷]
در تفسير آيه شريفة «فَتَلقّي آدَمُ مِن رَبِّه كَلمات» [۲] روايتي است كه حضرت آدم عليه السلام بر ساق عرش نظركرد و اسامي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم و امامان معصوم عليهم السلام را مشاهده نمود. جبرئيل به او فرمود كه بگو: «يا حميد بِحَقِّ مُحَمّد، يا عالِيُ بِحَقِّ عَليّ يا فاطِرُ بِحَقِّ فاطِمَه، يا مُحسِنُ بحقِّ الحَسن و الحُسينِ» و از جانب توست احسان. ولي همينكه اسم امام حسين عليه السلام را به زبان جاري ساخت اشكش جاري شد و دلش بدرد آمد. آدم گفت برادر جبرئيل اين چه رازي است همينكه نام پنجمي را بردم قلبم شكست و اشكم جاري شد؟
جبرئيل گفت: فرزند تو حسين گرفتار مصيبتي مي‌شود كه همه مصيبتهاي عالم در برابر آن كوچك است.
آدم پرسيد چگونه به شهادت مي‌رسد؟ جبرئيل گفت:
«يَقتُلُ عطشاناً غريباً وحيداً فَريداً ليسَ لَهُ ناصرٌ و لا مُعينٌ».
حسين عليه السلام با لب تشنه كشته مي‌شود در حاليكه غريب و تنهاست و هيچ يار و معيني ندارد.
اي آدم اگر او را ببيني مي‌گويد:
«وا عَطَشاهُ وا قِلَّةَ ناصِراهُ حتّي يحُولَ العَطَشُ بينَهُ و بينَ السَّماء كالدُّخانِ».
واي از تشنگي و از كمي ياور تا جايي كه عطش در او اثر
ص: ۲۸
مي گذارد ديدگانش بين زمين و آسمان را دود مي‌بيند.
هيچكس او را جز با شمشير پاسخ نمي دهد او را همانند ذبح گوسفندان از قفا به شهادت مي‌رسانند. دشمنانش سر مقدس او و يارانش را در شهرها مي‌چرخانند و همراه سرهاي شهيدان خانوادة او و زنها هستند. آري اين در علم خداوند يكتاي منّان است. آنگاه آدم و جبرئيل هر دو مدتي اشك ريختند. [۱]
———-
[۲]: بقره، آيه ۳۷
[۱]: بحار، ج ۴۴، ص ۲۴۵
ارسال شده توسط بازار کتاب
