فاطمی

بزرگان تعریف میکردند که روزی شخصی به خدا گفت چرا بند شره ( بند کهنه) نمیدهی به گدا تا به خود بیاویزد و مایه شان و منزلت او باشد گویند ندا آمد ای بنده ی من اگر بند شره بمه گیا بکید وه قیا نه رحم وه دولمن کید نه وه گیا

(ترجمه زبان کردی: ندا آمد ای بنده ی من اگر بند کهنه ای را به گدا بدهم تا به خود بیاویزد نه رحم به ثروتمند میکند و نه به گدا )

درود بر خدا هیچ وقت بخاطر داشتن بعضیها و نداشتن دیگران عدالت خدا را زیر سوال نبریم چون قربونش برم خودش حکمت کار خیلی بهتر میدونه.