فدای کسی شوم که ابراهیم فرزندم فدایش شد
[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - محبوب رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم - صفحه۱۳]
ابن عباس مي‌گويد: در محضر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بودم كه ديدم حسين عليه السلام را بر زانوي راست و ابراهيم فرزندش را روي زانوي چپش نشانده بود و گاهي بر حسين عليه السلام بوسه مي‌زد و گاهي بر ابراهيم، در اين هنگام جبرئيل بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نازل شد و گفت: خداوند تبارك و تعالي بر تو سلام مي‌رساند و مي‌گويد: اراه كرده ايم كه يكي از دو را فداي ديگري كني. رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم نظري به ابراهيم انداخت و گريه كرد و نظري به حسين عليه السلام انداخت و گريه كرد سپس فرمود:
اگر ابراهيم از دنيا برود غير از من كسي محزون نمي شود. ولي مادر حسين فاطمه است، پدرش علي بن ابيطالب پسر عم من و گوشت و خون من است و اگر بنا شود كه من به تنهايي محزون شوم سزاوارتر است تا اينكه من و فاطمه و علي محزون شويم.
ابن عباس مي‌گويد: پس از سه روز ابراهيم از دنيا رفت و پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم هر وقت حسين عليه السلام را مي‌ديد او را به سينه مي‌چسبانيد و لبهاي او را مي‌بوسيد و مي‌فرمود: فداي كسي شوم كه ابراهيم فرزندم فدايش شد. [۲]
———-
[۲]: احقاق الحق، ج ۱۱، ص ۳۱۶
ارسال شده توسط بازار کتاب
