فاطمی

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - چگونگي ولادت: - صفحه۹]
يك روز جبرئيل نازل شد در حاليكه حضرت زهرا عليها السلام در خواب بود و حسين عليه السلام در گهواره گريه مي‌كرد جبرئيل با او نغمه‌هاي كودكانه سرداده و او را دلداري مي‌داد تا مادرش از خواب بيدار شد. [۱]
امام صادق عليه السلام مي‌فرمود: همينكه حضرت حسين عليه السلام متولد شد جبرئيل به فرمان خداوند تبارك و تعالي با هزار فرشته جهت تهنيت و تبريك به محضر رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم شرفياب شد. در هنگام نزول به جزيره اي در وسط دريا گذر نمود كه فرشته اي به نام «فطرس» كه خود از حاملان عرش الهي بود. به خاطر تخلف از فرمان پروردگار بالهايش شكسته و به صورت (تبعيد) در آن زندگي مي‌كرد. (فطرس حدود هفتصد سال در تبعيدگاه عبادت پروردگار را بجا آورد تا حضرت حسين عليه السلام متولد شد) فطرس به جبرئيل عرض كرد.
«أينَ تُريد؟ قال إنَّ اللهَ عَزَّوجَلَّ أنعَمَ عَلى مُحَمَّدٍ بِنِعمََةٍ فَبُعثتَ أهْنَئُهُ مِنَ الله وَ مِنّى».
كجا مي‌روي؟ گفت خداوند تبارك و تعالي نعمتي به حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم كرامت فرموده و من مأمور شده‌ام كه از طرف پروردگار و خودم به او مبارك باد بگويم. فطرس گفت: اي جبرئيل مرا هم با خود ببر شايد كه رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم براي من دعا كند و مشمول عفو و رحمت پروردگار قرار گيرم. جبرئيل پذيرفت و او را با خود برداشت و همينكه به خدمت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رسيد
ص: ۱۰
ضمن عرض تبريك و تهنيت دربارة تولد حضرت حسين عليه السلام شرح حال فطرس را براي پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بيان كرد.
«فَقال النَّبي صلي الله عليه و آله و سلم قُل له: يَتَمَسَّحُ بهذا المُولوُدِ وَعَد الي مكانَكَ، قالَ فتمَسَّحَ فُطرُسُ بالحُسَينِ و ارتَفَعَ».
پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود به او بگو كه خود را به اين مولود مبارك بمالد و به مكان خود برگردد. فطرس خويشتن را به امام حسين عليه السلام ماليد سلامتي را بازيافت و اين كلمات را گفت و بالا رفت:
(يا رَسُولَ اللهِ أمّا إنَّ اُمَّتِكَ سَتَقْتُلَهُ وَ لَهُ عَلى مُكافاةٌ لا يزُورُهُ زائراً إلاّ أبلَغْتُهُ عَنهُ وَ لايَسلِمُ مُسلِمٌ إلاّ أبلَغْتُهُ سَلامة و لا يُصَلّي عَلَيهِ مُصِلٍّ الاّ أبلَغتُهُ صَلاتُهُ».
اي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به همين زودي امت تو اين نوزاد را به شهادت مي‌رسانند و من به جهت اين نعمتي كه از ناحية او به من رسيد به اين صورت تلافي خواهم كرد. هركس حضرت حسين عليه السلام را زيارت كند و يا سلام و صلوات بر او بفرستد آن را به آن حضرت مي‌رسانم.
و در روايت ديگر آمده است كه:
«وَ عَرَج إلى مَؤضعِهِ وَ هُوَ يَقُولُ: مَنْ مِثلى وَ أنا عِتاقَةُ الحُسَينُ بنُ عَليٍّ و فاطِمَةُ وَ جَدِّهِ احْمَد». [۱]
همينكه فطرس به آسمان بالا رفت مي‌گفت: كيست مثل من در حاليكه من آزاد شده حسين فرزند علي و فاطمه و جد بزرگوارش احمد عليهم السلام هستم.
———-
[۱]: بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۱۸۷

[۱]: مناقب، ج ۴، ص ۷۴

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/11725