وظیفه دوم: اطاعت پذیری و احترام
[وظایف منتظران - اطاعت پذيري و احترام - صفحه۶]
از امام صادق-عليه السّلام- پرسيدند: سبب برخاستن به خاطر ذكر لفظ«قائم»-از القاب امام حجّت-عليه السّلام- چيست؟
فرمود: زيرا او را غيبتي طولاني است، و او را شدّت مهرباني خود نسبت به دوستانش، هر كس را كه به اين لقب از او ياد ميكند به ديدة عنايت مينگرد، زيرا اين لقب يادآور حكومت او و برانگيزانندة حسرت غربت اوست. به خاطر بزرگداشت اوست كه بايد بندة خاضع و فروتن، هنگامي كه مولاي گرامي او با ديدگان شريفش به او نگاه ميكند، برخيزد و احترام كند و تعجيل فرج او را از خداي تعالي بخواهد.
بي ترديد اين«برخاستن» كه به فرمايش امام صادق-عليه السّلام- يادآور قيام و حكومت حضرت مهدي-عليه السّلام- است، تنها به انگيزة احترام صورت نمي گيرد، بلكه دلالتي بر آمادگي شيعة منتظر، براي قيام و همراهي با مولاي خويش نيز دارد.
پيام اين «قيام»؛ هم احترام به «قائم» است، هم همسويي با آرمانهاي بزرگ «قيام جهاني او». پيام اين«قيام»؛ هم واكنش در مقابل نگاه مهرآميز «مولاي غايب» است، هم بيعتي براي همراهي با او در«روزظهور».
پيام اين«قيام»؛ هم اكرام«قيام قائم»
است، و هم اعلام آمادگي براي«قيام». و شايد چون چنين است ذاكر اين نام، شايستگي نگاه لطف و نظر عنايت مولايش را پيدا ميكند.
«يَنظُرُ اِلي كُلِّ مَنْ يَذْكُرُهُ بِهذَا اللَّقَبِ الْمُشْعِرِ بِدولَتِهِ».