فاطمی

امام رضا (ع):صلوات در پیشگاه خدا برابر تسبیخ وتهلیل و تکبیر است. عیون اخبارالرضا 

در نزد ضعیف، یا معین الضعفاست

در نزد غریب، یا غریب الغرباست 

السلام علیک یا ثامن الحجج یا علی ابن موسی الرضا 

قربون مظلومیت امام حسن برم چقدر این آقای کریم آل طاها مظلومه 

دوست نمیدارد خداوند آشکار کردن سخن درباره دیگران به بدی، مگر کسی که ستم شده به او و هست خداوند شنوای دانا.( سوره نساء، آیه 148).

وای بحال کسانیکه بزرگترین سرمایه انسان را که عمرش است نردبانی برای رسیدن به اهداف خود قرار می دهند اینها اگر شب را راحت و بدون کابوس بخوابند به خود و اجتماع ضربه زده اند.

بزرگان تعریف میکردند که روزی شخصی به خدا گفت چرا بند شره ( بند کهنه) نمیدهی به گدا تا به خود بیاویزد و مایه شان و منزلت او باشد گویند ندا آمد ای بنده ی من اگر بند شره بمه گیا بکید وه قیا نه رحم وه دولمن کید نه وه گیا

(ترجمه زبان کردی: ندا آمد ای بنده ی من اگر بند کهنه ای را به گدا بدهم تا به خود بیاویزد نه رحم به ثروتمند میکند و نه به گدا )

درود بر خدا هیچ وقت بخاطر داشتن بعضیها و نداشتن دیگران عدالت خدا را زیر سوال نبریم چون قربونش برم خودش حکمت کار خیلی بهتر میدونه.

یا حضرت زینب شما را بحق این ثانیه ثانیه های غروب اربعین التماس دعا 

قدم قدم با یه علم ایشاالله اربعین میام سمت حرم 

با مدد شاه کرم ایشاالله اربعین میام سمت حرم 

حال من احسن الاحواله زیارت افضل الاعماله 

داستان های بحارالانوار
(۷) سفارش‌هایی از پیامبر صلی الله علیه و آله
شخصی محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله وارد شد و از ایشان درخواست نمود تا به او توصیه ای بنمایند.
حضرت این گونه توصیه فرمودند:
- من به تو سفارش می‌کنم برای خدا شریک قرار ندهی، اگر چه در آتش بسوزی و شکنجه ببینی!
پدر و مادرت را نیز اذیت مکن و به آنان نیکی کن، زنده باشند یا مرده. اگر دستور دهند که از خانواده و زندگیت دست برداری چنین کن! و این نشانه ایمان است. آنچه که اضافه داری در اختیار برادر دینی ات بگذار!
در برخورد با برادر مسلمانت گشاده رو باش!
به مردم اهانت مکن و باران رحمتت را بر آنان ببار!
هر کدام از مسلمانان را دیدار کردی سلام برسان!
مردم را به سوی اسلام دعوت کن!
بدان که هر کارگشایی تو ثواب بنده آزاد کردن را دارد، بنده ای که از فرزندان یعقوب است.
بدان که شراب و تمام مست کننده‌ها حرام اند.

[داستان های بحارالانوار - (۵) بد خلقی فشار قبر می‌آورد!]
(۵) بد خلقی فشار قبر می‌آورد!
به رسول خدا صلی الله علیه و آله خبر دادند که سعد بن معاذ فوت کرده. پیغمبر صلی الله علیه و آله با اصحابشان از جای برخاسته، حرکت کردند. با دستور حضرت - در حالی که خود نظارت می‌فرمودند - سعد را غسل دادند.
پس از انجام مراسم غسل و کفن، او را در تابوت گذاشته و برای دفن حرکت دادند.
در تشییع جنازه او، پیغمبر صلی الله علیه و آله پابرهنه و بدون عبا حرکت می‌کرد. گاهی طرف چپ و گاهی طرف راست تابوت را می‌گرفت، تا نزدیکی قبر سعد رسیدند. حضرت خود داخل قبر شدند و او را در لحد گذاشتند و دستور دادند سنگ و آجر و وسایل دیگر را بیاورند! سپس با دست مبارک خود، لحد را ساختند و خاک بر او ریختند و در آن خللی دیدند آنرا بر طرف کردند و پس از آن فرمودند:
- من می‌دانم این قبر به زودی کهنه و فرسوده خواهد شد، لکن خداوند دوست دارد هر کاری که بنده اش انجام می‌دهد محکم باشد.
در این هنگام، مادر سعد کنار قبر آمد و گفت:
- سعد! بهشت بر تو گوارا باد!
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:
- مادر سعد! ساکت باش! با این جزم و یقین از جانب خداوند حرف نزن! اکنون سعد گرفتار فشار قبر است و از این امر آزرده می‌باشد.
آن گاه از قبرستان برگشتند.
مردم که همراه پیغمبر صلی الله علیه و آله بودند، عرض کردند:
یا رسول الله! کارهایی که برای سعد انجام دادید نسبت به هیچ کس دیگری تاکنون انجام نداده بودید: شما با پای برهنه و بدون عبا جنازه او را تشییع فرمودید.
رسول خدا فرمود:
ملائکه نیز بدون عبا و کفش بودند. از آنان پیروی کردم.
عرض کردند:
گاهی طرف راست و گاهی طرف چپ تابوت را می‌گرفتید!
حضرت فرمود:
چون دستم در دست جبرئیل بود، هر طرف را او می‌گرفت من هم می‌گرفتم!
عرض کردند:
- یا رسول الله صلی الله علیه و آله بر جنازه سعد نماز خواندید و با دست مبارکتان او را در قبر گذاشتید و قبرش را با دست خود درست کردید، باز می‌فرمایید سعد را فشار قبر گرفت؟
حضرت فرمود:
- آری، سعد در خانه بداخلاق بود، فشار قبر به خاطر همین است! 

[داستان های بحارالانوار - مقدمه]
(۱) لبخند پیامبر صلی الله علیه و آله
روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، به طرف آسمان نگاه می‌کرد، تبسمی نمود. شخصی به حضرت گفت:
یا رسول الله ما دیدیم به سوی آسمان نگاه کردی و لبخندی بر لبانت نقش بست، علت آن چه بود؟
رسول خدا فرمود:
- آری! به آسمان نگاه می‌کردم، دیدم دو فرشته به زمین آمدند تا پاداش عبادت شبانه روزی بنده با ایمانی را که هر روز در محل خود به عبادت و نماز مشغول می‌شد، بنویسند؛ ولی او را در محل نماز خود نیافتند. او در بستر بیماری افتاده بود.
فرشتگان به سوی آسمان بالا رفتند و به خداوند متعال عرض کردند:
ما طبق معمول برای نوشتن پاداش عبادت آن بنده با ایمان به محل نماز او رفتیم. ولی او را در محل نمازش نیافتیم، زیرا در بستر بیماری آرمیده بود.
خداوند به آن فرشتگان فرمود:
تا او در بستر بیماری است، پاداشی را که هر روز برای او هنگامی که در محل نماز و عبادتش بود، می‌نوشتید، بنویسید. بر من است که پاداش اعمال نیک او را تا آن هنگام که در بستر بیماری است، برایش در نظر بگیرم. 

[غم نامه کربلا : ترجمه لهوف - نام حسين عليه السّلام بر پيشانى ابديّت….
گريه جانسوز آدم عليه السّلام و جبرئيل براى مصائب حسين عليه السّلام…..ص: ۱۲
در آيه ۳۷ بقره مى خوانيم:
فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ، آدم عليه السّلام (هنگام توبه از ترك اولى) كلماتى را از خداوند دريافت كرد (و ______________________
(۱) چرا كه قبل از تولّد امام حسين عليه السّلام سخن از نهضت خونين او در ميان پيامبران وجود داشته است غم نامه كربلا، ص: ۱۳
در كتاب الدّر الثّمين، در تفسير اين آيه آمده است آدم عليه السّلام در اين هنگام ساق عرش را ديد كه در آن نام پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم و امامان عليهم السّلام نوشته شده بود، جبرئيل بر او نازل شد و به آدم تلقين كرد تا اين كلمات را بگويد:
يا حميد بحقّ محمّد، يا عالى بحقّ على، يا فاطر بحقّ فاطمة يا محسن بحقّ الحسن و الحسين، و منك الاحسان،
اى خداى ستوده به حق محمّد ستوده صلى اللَّه عليه و آله و سلم اى خداى ارجمند به حق على عليه السّلام، اى آفريدگار به حق فاطمه عليها السّلام، اى احسان بخش به حق حسن و حسين عليهما السّلام و از تو است احسان.
آدم عليه السّلام وقتى كه اين كلمات را به زبان آورد، همين كه نام
حسين عليه السّلام به زبانش آمد، دلش شكست و قطرات اشك از چشمانش سرازير گرديد، گفت: اى برادرم جبرئيل! علّت چيست كه با ذكر حسين عليه السّلام قلبم مى شكند و اشكم جارى مى گردد؟! جبرئيل گفت: «اى آدم! بر اين پسرت حسين عليه السّلام مصيبت جانسوزى وارد مى شود كه همه مصيبتها در نزد آن كوچك است.»
آدم عليه السّلام گفت: برادرم جبرئيل! آن مصيبت چيست؟
جبرئيل گفت: حسين عليه السّلام با لب تشنه، و تنها و غريب و بى يار و ياور كشته مى شود، اگر او را در آن روز ببينى چنين صدا مى زند:
«وا عطشاه! وا قلّة ناصراه
!، اى واى از سوز تشنگى، اى واى از كمى ياور! » شدّت تشنگى، بين او و آسمان را همچون دود مى كند، هيچ كس جواب او را جز با شمشيرها و وسيله كشتن نمى دهد، سر او را همانند گوسفند امّا از قفا جدا نمايند، و آنچه از فرش و اسباب خانه را دارد همه را غارت مى كنند، سرهاى او و يارانش را در شهرها مى گردانند، در حالى كه زنان اهل بيتش در كنار آن سرها عبور داده
غم نامه كربلا، ص: ۱۴
مى شوند…
در اين هنگام جبرئيل و آدم عليه السّلام همچون زن پسر مرده اى براى مصيبت حسين عليه السّلام گریه کردند.

[غم نامه کربلا : ترجمه لهوف - نام حسين عليه السّلام بر پيشانى ابديّت…
از اين رو امام سجّاد عليه السّلام و امامان ديگر عليهم السّلام همواره خاطره عاشورا- حتّى جزئيّات آن را- تجديد مى كردند، و ابراز احساسات در رابطه با مصائب جانسوز كربلا را، از عاليترين عبادات و ارزشها مى دانستند.

[غم نامه کربلا : ترجمه لهوف - نام حسين عليه السّلام بر پيشانى ابديّت..
امام حسين عليه السّلام به جهان آمده تا هميشه بماند و چرخهاى جريان طاغوت زدايى را همواره در همه جا به حركت درآورد.
او با نهضت خونينش آمده تا انوار اسلام ناب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم و على عليه السّلام را در دلها روشن كند، و روشن نگه دارد.حادثه غمبار كربلاى او مخصوص سرزمين كربلا و ماه محرم سال ۶۱ هجرى نيست، بلكه مربوط به همه قرنها، سالها، ماهها، روز و شب ها، ساعتها، دقيقه ها، بلكه لحظه‌ها است.و در سراسر زمين
از عصر آدم عليه السّلام تا آخر دنيا حكومت دارد «۱»، چرا كه در بينش اسلام ناب، «كلّ ارض كربلا، و كلّ يوم عاشورا، هر زمينى كربلا و هر روزى عاشورا است».

[غم نامه کربلا : ترجمه لهوف - نام حسين عليه السّلام بر پيشانى ابديّت….
امام حسين عليه السّلام به جهان آمده تا هميشه بماند و چرخهاى جريان طاغوت زدايى را همواره در همه جا به حركت درآورد.

[غم نامه کربلا : ترجمه لهوف - نام حسين عليه السّلام بر پيشانى ابديّت…..ص: ۱۱ - صفحه ۱]
البته بايد حسين شناسى در كنار اسلام شناسى و شرايط ديگر در دلها فراهم شود تا باران درياى وجود حسين عليه السّلام در باغستان دل، لاله روياند، و گر نه از شوره زار جز خار و خس، چيز ديگرى نمى رويد.

[غم نامه کربلا : ترجمه لهوف - نام حسين عليه السّلام بر پيشانى ابديّت…..ص: ۱۱ - صفحه ۱]
حسين عليه السّلام و ماجراى كربلاى او دريايى است كه به اقيانوس ابديّت پيوسته است، آن گونه كه هرگز خشكى به آن راه ندارد، بايد امواج حيات، همواره از اين دريا، باران رحمت بگيرد، و آن باران بر صفحه روح و جان انسانها ببارد، و در نتيجه مزرعه دلها با نشاط و خرّم شده و به ثمر نشينند.اگر اين باران متوقّف شود مزرعه دل مى خشكد، و همچون بيابانى خشك، بدون هر گونه تحوّل و رشد و نشاط خواهد شد.
غم نامه كربلا، ص: ۱۲

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/9302

[غم نامه کربلا : ترجمه لهوف - پيشگفتار مترجم - صفحه ۱]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
نام حسين عليه السّلام بر پيشانى ابديّت…..ص: ۱۱
همان گونه كه براى ادامه زندگى تكرار نفس كشيدن، ضرورى است، و اگر متوقّف شود موجب مرگ است.
نام حسين عليه السّلام و ماجراى شهادت او همانند نفس كشيدن، براى حفظ حيات اسلام ناب، همواره بايد تكرار شود، و اگر در اين باره هزاران كتاب نوشته گردد باز اندك است.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/9302

نشانه شجاعت و عفت
علی علیه السلام فرمود: «ثَمَرَةُ الشَّجَاعَةِ الْغَیْرَة؛

غیرت میوه شجاعت است.»

رسول اکرم, فرمود: «إِنَ الْغَیرَةَ مِنَ الإِیمَان؛[3] غیرت از ایمان است.»

یکی از اموری که اسلام بسیار در مورد آن سفارش کرده، غیرتمندی و دفاع از حریم خانواده است. طبیعتاً انسان هر قدر غیرتمندتر باشد، میزان دفاع او از حریم خانواده بیشتر خواهد بود. رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «ابراهیم (پدرم) غیرتمند بود و من از او غیرتمندترم و خدا بینی مؤمن بی غیرت را به خاک می مالد.» و امام صادق علیه السلام نیز می فرمایند: «از آنجا که خدای بلندمرتبه غیور است، هر باغیرتی را دوست دارد. به خاطر غیرت خداوند است که فحشای ظاهری و باطنی حرام شده است.»

خداوند، مراقب انسان‏
«عَمِيَتْ عَيْنٌ لاَ تَرَاكَ عَلَيْهَا رَقِيباً».

امام حسين (ع) فرمود: «چشمى كه تو را مراقب خويش نبيند، كور است».

(بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۲۶ ح۳ )

يافتن خداوند
«مَاذَا وَجَدَ مَنْ فَقَدَكَ وَ مَا الّذِى فَقَدَ مَنْ وَجَدَكَ؟».

امام حسين (ع) فرمود: «پروردگارا! آن كه تو را نيافت، چه يافت و آن كه تو را يافت، چه از دست داد؟».

(بحار الانوار، ج ۹۵ ص ۲۲۶ ح۳ )

۱. شناخت خداوند و عبادت او
«اَيّهَا النّاسُ! إِنّ اللّهَ جَلّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلاّ لِيَعْرِفُوهُ، فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ».

امام حسين (ع) فرمود: «اى مردم! خداوند بندگان را آفريد تا او را بشناسند، آن‏گاه كه او را شناختند، پرستش كنند و آن‏گاه كه او را پرستيدند، از پرستش غير او بى‏ نياز شوند».

(بحار الانوار، ج ۵ ص ۳۱۲ ح۱ )

 با شهداء کربلا

عاشورا آزمونی الهی بود که غربالگر سره از ناسره شد. آزمونی که اطاعت از امام زمانه را نشان داد و درجه تسلیم در برابر خواست و اراده خداوند را به بوته آزمایش گذاشت. مردودین این آزمون اشقیاء بودند و آنانکه پذیرفته شدند به سعادت اخروی رسیدند.

امام رضا (علیه السلام):

 چون ماه محرم فرا می رسید کسی پدرم را خندان نمیدید.

مام صادق علیه السلام فرمودند: براى هر چیزى ثوابى معین است؛ جز اشکى که براى ما ریخته مى ‏شود که ثواب آن با خداست.

منبع: الکسیر العبادات فى اسرار الشهادات ص 99

حضرت صادق علیه السلام فرمودند:  امام حسین علیه السلام دائماً به زوّار و گریه کنندگان و اقامه کنندگان عزایش نظر رحمت دارد.

منبع: الکسیر العبادات فی اسرار الشهادات 

امام صادق علیه السلام فرمودند:  گریه کننده جدَّم از جاى خود برنمى‏ خیزد، مگر اینکه مانند روزى که از مادر متولد شده از گناهان پاک است.  

منبع : کتاب الکسیر العبادات

امام صادق علیه السلام به یکى از گریه ‏کنان امام حسین علیه السلام فرمودند:

رَحِم َ‏اللَّهُ دَمْعَتَک…

خداوند این اشک هایت را رحمت نماید.  

منبع : «اشک حسینی سرمایه شیعه» به نقل از کامل ‏الزیارات

امام رضا(ع):

چون ماه محرم فرا می رسید کسی پدرم را خندان نمیدید.

بحارالانوار. ج 44. ص 284.