فاطمی

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - اشاره - صفحه۵۱]
آري نشان اشتياق و شور عشق نسبت به پروردگار متعال پرداختن به عبادت و اهميت دادن به آنها است و در اين مقال چون بيشتر به مسائل مربوط به زنان مسلمان پرداخته شده، تذكر اين نكته هم لازم است كه بانوان محترمه بايد بيش از آقايان در مورد عبادات و خصوصا نماز احساس مسؤليت كنند بدين جهت كه چند روزي را در ماه به حكم شريعت مقدس اسلام نماز از آنها برداشته شده است. اولا در ايامي كه جايز است نماز بخوانند رعايت اوقات فضيلت نماز و آداب و تعقيبات آن را كرده و ثانيا در چند روز عادات ماهانه سجاده را به كناري نگذارند و با نماز و خدا خداحافظي نكنند! همانطور كه در روايات آمده مستحب است در
ص: ۵۲
مواقع نماز وضو بگيرند، در محل عبادت خويش بنشينند و با خدا راز و نياز كنند و دعا بخوانند تا ارتباط روحاني و معنوي آنها با خداوند تبارك و تعالي درآن ايام مذكور قطع نشود.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - اشاره - صفحه۵۲]
مرحوم شيخ حر عاملي در وسائل الشيعه پنج روايت در تأكيد و استحباب اشتغال خانمهاي حائض در اوقات نماز به ذكر و تحميد و تسبيح آورده كه يكي از آنها عبارت است از روايت امام صادق عليه السلام كه فرمود:
«ينبغي للحائض ان تتوضا عند وقت كل صلاه ثم تستقبل القبله و تذكر الله مقدار ما كانت تصلي» [۱] .
سزاوار است كه زن حائض در هنگام هر نماز وضو بگيرد و روي به قبله نمايد و به مقداري كه هر نماز وقت لازم دارد ذكر خدا بگويد.
———-
[۱]: وسائل ج ۲، ص ۵۸۷.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - علم فاطمه - صفحه۴۶]
علم فاطمه
امام صادق عليه السلام در تفسير ليله ي قدر فرمود:
«انا انزلناه في ليله القدر، الليله فاطمه والقدر الله، فمن عرف فاطمه حق معرفتها
ص: ۴۶
فقد ادرك ليله القدر وانما سميت فاطمه لان الخلق فطموا عن معرفتها» [۱] .
فاطمه ليله ي و قدرالله است، هركس فاطمه را به همانگونه كه هست بشناسد، به تحقيق ليله قدر را درك كرده است و فاطمه را بدان جهت فاطمه ناميدند زيرا مردم قدرت ندارند حقيقت او حارثه بن قدامه مي‌گويد يك روز سلمان از قول عمار ياسر خبر شگفت انگيزي را برايم نقل كرد.
گفت: شاهد بودم كه روزي علي بن ابيطالب عليه السلام وارد منزل شد، فاطمه عليهاالسلام فرمود: يا علي بيا نزديك «لاحدثك بما كان و بما هو كائن و بما لم يكن الي يوم القيامه حين تقوم الساعه»
تا از حوادث گذشته و حال و آينده تا روز قيامت برايت سخن بگويم. «قال عمار فرايت اميرالمؤمنين عليه السلام يرجع القهقري فرجعت برجوعه اذ دخل علي النبي صلي الله عليه و آله و سلم».
عمار مي‌گويد: ديدم اميرالمؤمنين عليه السلام عقب، عقب قدمها را برداشت و با شگفتي از سخن فاطمه عليهاالسلام به خدمت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شرفياب شد و سلام كرد و نزديك آن جناب نشست.
پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «تحدثني‌ام احدثك؟ قال الحديث منك احسن يا رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم».
يا علي تو آغاز به سخن مي‌كني يا من بگويم؟ حضرت علي عليه السلام عرض كرد:
سخن از شما شنيدن بهتر است.
رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: گويا فاطمه به شما چنين و چنان گفت و به همين حهت به نزد من مراجعت كردي؟ حضرت علي عليه السلام عرض كرد: يا رسول الله مگر نور فاطمه هم از سنخ نور ما است؟ فرمود: مگر
ص: ۴۷
نمي دانستي؟
اميرالمؤمنين از شنيدن اين سخن به سجده ي شكر افتاد و خداي را سپاس گفت. سپس به نزد فاطمه عليهاالسلام مراجعه كرد. حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود: يا علي! گويا نزد پدرم رفتي و آن حضرت چنين و چنان فرمود؟ علي عليه السلام فرمود: آري اي دختر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم، فاطمه عليهاالسلام فرمود:
يا اباالحسن خدا نور مرا آفريد و خداي را تسيح مي‌گفت. آنگاه او را در يكي از درختان بهشتي به وديعه نهاد. آنگاه پدرم داخل بهشت شد از جانب خدا مأموريت يافت كه از ميوه‌هاي آن درخت تناول كند، پدرم از ميوه ي آن درخت خورد و بدين وسيله نور من به صلب او منتقل گشت. و از صلب پدر به رحم مادر وارد شدم و من از آن نور هستم.
«اعلم ما كان و ما يكون و ما يكن يا ابالحسن المؤمن ينظر بنور الله تعالي» [۱] .
من حوادث گذشته و آينده را بوسيله ي آن نور مي‌دانم، يا اباالحسن: مؤمن بوسيله ي نور خدا مي‌بيند.
امام حسن عسگري عليه السلام فرمود: زني خدمت حضرت فاطمه عليهاالسلام شرفياب شد و گفت: مادر ناتواني دارم كه در امر نمازش به مسأله ي مشكلي برخورد كرده و مرا خدمت شما فرستاد كه سؤال كنم، و مسأله را طرح نمود. حضرت فاطمه عليهاالسلام جواب آن مسأله را داد. آن زن براي دومين بار مسأله ي ديگري را پرسيد حضرت زهرا عليهاالسلام جوابش را داد. بعد از آن مسأله ي سوم را پرسيد و همچنين تا ده مسأله شد. آنگاه آن زن از كثرت سؤال خجالت كشيد و عرض كرد:
«لا اشق عليك يا ابنه رسول الله، قالت فاطمه: هاتي و سلي عما بدالك».
اي دخت رسول خدا ديگر مزاحم نمي شوم خسته شديد! فاطمه عليهاالسلام فرمود: خجالت نكش هر سؤالي داري بفرما تا جواب دهم من از سؤالات
ص: ۴۸
تو خسته نمي شوم، بلكه با كمال ميل جواب مي‌دهم. اگر كسي اجير شود كه بار سنگيني را بر بام حمل كند و در وجه آن مبلغ صد هزار دينار اجرت بگيرد آيا از حمل بار خسته مي‌شود؟!
زن پاسخ داد نه خسته نمي شود، زيرا بخاطر آن مزد زيادي كه دريافت مي‌كند خسته نخواهد شد.
حضرت فاطمه عليهاالسلام فرمود:
خدا در برابر جواب هر مسأله آنقدر به من ثواب مي‌دهد كه بيشتر از اينكه بين زمين و آسمان پر از مرواريد باشد.
با اين وجود آيا از جواب دادن مسئله خسته مي‌شوم؟!
«سمعت ابي صلي الله عليه و آله و سلم يقول: ان علماء شيعتنا يحشرون فيخلع عليهم من خلع الكرامات علي قدر كثره علومهم و جدهم في ارشاد عبادالله حتي يخلع علي الواحد منهم الف الف حله من نور».
از پدرم رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شنيدم كه فرمود: علماء شيعه ي ما در قيامت محشور مي‌شوند و خدا به مقدار علوم آنها و مراتب جديت و كوششان در راه ارشاد و هدايت مردم به آنان خلعت و ثواب عطا مي‌كند. حتي به يكي از آنها تعداد يك ميليون حلّه از نور عطا مي‌فرمايد. سپس منادي حق تعالي ندا مي‌دهد: اي كساني كه ايتام آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم را تكفل نموديد در آن هنگام كه از امامانشان منقطع بودند. اينان شاگردان شما و ايتامي هستند كه در تحت تكفل علوم شما به دينداري خويش ادامه دادند و ارشاد و هدايت شدند. به مقداري كه در دنيا از علوم شما استفاده كردند به آنان خلعت بدهيد.
آنگاه حضرت زهرا عليهاالسلام در دنباله ي فرمايشاتشان فرمودند:
اي امه الله يك نخ از اين خلعتها هزار هزار مرتبه بهتر است از آنچه خورشيد بر آن مي‌تابد زيرا امور دنيوي با كدورت و گرفتاري آلوده است.
ص: ۴۹
اما نعمتهاي اخروي نقص و عيب ندارد [۱] .
امام حسن عسكري در حديث ديگري مي‌فرمايد: دو نفر زن كه يكي مؤمنه و ديگري از معاندين بود در يك مطلب ديني با هم نزاع داشتند براي حل اختلاف خدمت حضرت زهرا عليهاالسلام رسيدند و جريان را تعريف كردند.
چون حق با زن مؤمنه بود حضرت فاطمه عليهاالسلام گفتارش را با دليل و برهان تأييد كرد و بدين وسيله بر زن معاند پيروز گشت و از اين پيروزي شادمان شد. حضرت زهرا عليهاالسلام به زن مؤمنه فرمود:
«ان فرح الملائكه باستظهارك عليها اشد من فرحك و ان حزن الشيطان و مردته بحزنها اشد من حزنها»
فرشتگان خدا بيشتر از تو شادمان شدند و غم و اندوه شيطان و پيروانش نيز بيشتر از غم و اندوه زن معاند مي‌باشد.
سپس امام حسن عسكري مي‌فرمايد:
خداوند تبارك و تعالي به فرشتگانش فرمود: در عوض خدمتي كه فاطمه به اين زن مؤمن كرد بهشت و نعمتهاي بهشتي اش را هزار هزار برابر آنچه قبلا مقرر بود بداريد و همين روش و سنت را درباره ي هر دانشمندي كه با علم و دانش خويش مؤمني را تقويت كند كه بر معاندي پيروز گردد معمول داريد و ثوابش را هزار هزار برابر قرار دهيد [۲] .
———-
[۱]: بحار ج ۴۳ ص ۶۵.

[۱]: بحار ج ۴۳، ص ۸.

[۱]: بحار ج ۲، ص ۳.

[۲]: بحار ج ۲، ص ۸.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - طلب علم - صفحه۴۴]
طلب علم
اشاره
«العلم نور يقذفه الله في قلب من يشاء» [۱] .
علم نوري است كه خداوند در قلب هر كه بخواهد تابش دهد.
مكتب اسلام براي علم و آگاهي و بينش ديني ارزش فرازان قائل است و آنرا شرط لازم براي سعادت و نيكبختي مرد و زن مي‌داند. بهمين جهت طلب علم را بر مسلم و مسلمه فرض دانسته و به عناوين مختلف مشوق و ترغيب كننده ي مسلمين به فراگرفتن علوم بوده است.
يك بانوي مسلمان قبل از هر چيز بايد بداند كه خداوند تبارك و تعالي چه تكاليف شرعي در امور مختلف زندگي برايش معين فرمود، مبادا از علوم اصلي باز بماند و به علوم فرعي و فضولات بپردازد و عمر عزيز و گرانمايه ي خويش را صرف مطالبي كند كه هيچ گاه تا آخر زندگي به كار نمي آيد و به او هيچ گونه ارتباطي ندارد.
خلاصه آنكه بايد گم شده ي خانمهاي مسلمان آن علمي باشد كه نور آفرين و روشن كننده ي دل است.
ص: ۴۵
«يرفع الله الذين آمنوا منكم والذين اوتواالعلم درجات» [۱] .
خداوند درجات اهل ايمان و اهل علم را بالا مي‌برد.
مرحوم علامه ي طباطبائي در ذيل آيه مي‌فرمايد: قرينه ي عقليه حكم مي‌كند كه:
«ان المراد بهولا الذين اوتوالعلم العلماء من المؤمنين» [۲] مراد از صاحبان علم علماء با ايمان مي‌باشند.
«العلم علمان: علم في القلب فذلك العلم النافع و علم في اللسان فذلك حجه علي العباد» [۳] .
علم دو گونه است: يكي علمي كه مربوط به دل تو است كه اين علم نافع و مفيد است و ديگري علمي است در زبان كه اين حجت و دليل بندگان خداست.
جدا در ميان همه ي علوم موجود در جهان ضروري ترين علم كدامست؟ بهتر است از بيان امام هفتم موسي بن جعفر عليه السلام استفاده كنيم كه فرمود:
«الزم العلم مادلك علي صلاح قلبك واظهر لك فساده» [۴] .
لازم ترين علمها براي تو آن علمي است كه دل و ضمير وجودت را اصلاح كند و فساد اخلاق ترا ظاهر سازد.
———-
[۱]: حكمت الهي ج ۲ ص ۵۵.

[۱]: مجادله-۱۱.

[۲]: الميزان ج ۱۹، ص ۲۱۶
[۳]: بحار الانوار ج ۲، ص ۳۷.

[۴]: مستدرك ج ۲، ص ۳۵۵.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819

[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت فاطمه علیها السلام - طلب علم - صفحه۴۴]
حضرت فاطمه و فرزندان
زهراي اطهر عليهاالسلام داراي پنج فرزند: حسن، حسين، زينب،‌ام كلثوم و محسن عليهم السلام. فرزند پنجم ايشان كه محسن نام داشت با سكوت جبت و ضربه ي طاغوت به شهادت رسيد.
اگر چه فرزندان آن حضرت از افراد عادي نبودند و هر كدام از بدو تولد و بلكه در شكم مادر صاحب مقامات و كمالات بودند در عين حال فاطمه عليهاالسلام در مقام تعليم و تربيت آنها بود و نهايت مراقبت را نسبت به آنها مبذول داشت.
حضرت زهرا عليهاالسلام امام حسني را در دامن خود پرورش مي‌دهد كه در موقع حساس با صبر و مظلوميت خود تمامي زحمات جد و پدر را حفظ مي‌كند و با صلح و سكوت خود كمر بني اميه و هر چه ستمگر را مي‌شكند.
فاطمه عليهاالسلام امام حسيني را در دامن خود پرورش مي‌دهد كه بايد يك روز به داد اسلام برسد، جان خود و عزيزانش را فداي اسلام و قرآن نمايد، سر سلسله ي مردم آزاده ي جهان شود و اين جمله را با خون مقدس خويش در صفحه ي تاريخ بنويسد كه بايد بشر از قيد بندگي غير خدا رهائي يابد و تا مرز شهادت براي حفظ شرف و عزّت ايستادگي كند.
زهراي مرضيه عليهاالسلام در محيط خانه دختراني چون زينب و‌ام كلثوم
ص: ۴۴
پرورش داده كه بوسيله ي افشاگريهايشان دستگاه ظلم بني اميه و يزيديان را رسوا و مفتضح سازند.
حضرت او زينبي را ساخته كه قهرماني او زبانزد خاص و عام است. زينبي كه آئينه ي تمام نماي مادر بود، شجاعت مادر، حلم و صبر مادر، علم و تقواي مادر و بالاخره ايستادن در برابر غاصبين حقوق آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم را همه و همه از مادر ارث برده است.
آري زينب عليهاالسلام در دانشگاه فاطمه عليهاالسلام آموخت كه چگونه بايد دولتهاي ستمگر را رسوا نمود و جلو مقاصد شوم آنها را گرفت.

ارسال شده توسط بازار کتاب

http://www.ghbook.ir/book/3819