خطبه امام در محلی به نام بیضه
[سیره عملی اهل بیت علیهم السلام: حضرت امام حسین علیه السلام - هشتم ذي الحجه - صفحه۵۰]
امام عليه السلام به محلي به نام بَيضَه رسيده و خطبه اي را در مقابل هزاران نفر
جائر بني أميّه، پيوسته از شيطان پيروي نموده و طاعت او را بر خود لازم دانستند و اطاعت خداوند رحمن را ترك گفتند، و زشتي و فساد را ظاهر نمودند و حدود خدا را تعطيل كردند، و غنائم و سود را كه متعلق به همة مسلمين است اختصاص به خود دادند و حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام شمردند. و من از غير خودم سزاروارترم.
«و قَد أتَتني كُتُبَكُم، و قَدِمشت عليَّ رُسُلَكُم ببيَعتِكُم أنَّكُم لا تُسَلِّمُوني و لا تَخذُلوُني، فان تَمَمتُم علي بَيعَتِكُم تُصيبوُا رَشدَكُم.
فَانا الحُسينُ عليٍّ، و ابنُ فاطِمَةَ بنتِ رسولِ الله صلي الله عليه و آله و سلم، نَفسي مَعَ أنفُسِكُم و أهلي مَعَ أهليكُم فلكُم فِيَّ اُسوَةٌ».
نامههاي شما به من رسيد! و رسولان شما نزد من آمدند! كه شما همه با من بيعت كرده ايد، كه مرا تسليم دشمن نكنيد و مرا تنها و بي ياور نگذاريد و مخذول و منكوب ننماييد! اگر حال بر بيعت خود پايداري ميكنيد، راه رشد و صواب همين است.
من حسين فرزند علي هستم، من پسر فاطمه دختر
ص: ۵۱
رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم هستم، جان من با جانهاي شماست و اهل من با اهل شماست ليكن من اُسوه و سرمشق شما هستم (كه بايد از من پيروي كنيد، و مرا امام و مقتداي خود بدانيد). [۱]
———-
[۱]: احقاق الحق، ج ۱۱، ص ۶۰۹
ارسال شده توسط بازار کتاب