?گام هفتم: تذکر (یادآوری)
«وَارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ وَ شُکْرَکَ بِدَوَامِهِ»، [۱] «بار خدایا، در این روز تداوم ذکرت را روزیم فرما».
مداومت در ذکر و همواره به یاد خدا بودن، از گامهای دیگر تکامل و از مراحل مهمّ خودسازی است. خداوند متعال در قرآن میفرماید: «إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ»، «پرهیزگاران چون وسوسههای شیطانی به سراغشان آید متذکر میشوند و بینا میگردند». (اعراف: ۲۰۱)
از امام صادق (ع) روایت است که فرمود: «شخصی تصمیم به گناه میگیرد اما هنگامی که به یاد خدا میافتد از گناه صرف نظر میکند».
تذکر دارای انواع و اقسامی است:
۱. یادآوری خداوند به هنگام روبه رو شدن با گناهان
۲. یادآوری خداوند به هنگام برخوردار شدن از نعمتها
۳. یادآوری خداوند به هنگام خشم و شهوت
۴. یادآوری خداوند پس از ارتکاب گناه برای انجام توبه
۵. یادآوری خداوند به هنگام مواجه شدن با دنیاداران و…
انسان باید همواره واعظی در درون داشته باشد:
هرکه را خوابگه آخر به دو مشتی خاک است
گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را [۲]
مرحوم امام خمینی (ره) در کتاب چهل حدیث در شرح حدیث هجدهم مینویسد:
«بدان که تذکر از نتایج تفکر است و لهذا منزل تفکر را مقدم بر منزل تذکّر دانسته اند». جناب خواجه عبداللّه فرماید: «تذکر فوق تفکر است، زیرا این طلب محبوب است و آن حصول مطلوب. » تا انسان به دنبال جستجو است، از مطلوب محجوب است و با وصول مطلوب، از تعب تحصیل فارغ آید. و قوت و کمال تذکر بسته به قوت و کمال تفکر است و آن تفکر که نتیجه اش تذکّر نام معبود است، در میزان سایر اعمال نیاید و با آنها در فضیلت مقایسه نشود؛ چنان چه در روایات شریفه از عبادت یک سال و شصت سال و هفتاد سال، تفکر یک ساعت را بهتر شمرده اند و چون ثمره ی مهم عبادات حصول تذکر از معبود حق است و این خاصیت از تفکر صحیح بهتر حاصل میشود. پس اگر طالب کمالات صوریّه و معنویه و سالک طریق آخرت و مهاجر الی اللّه هستی، قلب را عادت بده به تذکّر محبوب و دل را عجین کن با یاد حق تعالی». [۱]
در باره تذکر روایاتی است که برخی را یادآور میشویم:
۱. در کافی به سند صحیح از فضیل بن یسار از امام صادق (ع) روایت شده است که فرمود: «مَا مِنْ مَجْلِسٍ یَجْتَمِعُ فِیهِ أَبْرَارٌ وَفُجَّارٌ فَیَقُومُونَ عَلَی غَیْرِ ذِکْرِ اللّه عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا کَانَ حَسْرَةً عَلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَه»، «هیچ مجلسی نیست که در آن نیکان و بدانی گرد هم آیند، آن گاه بدون ذکر خدا برخیزند مگر آنکه برای آنها در روز قیامت مایه ی حسرت گردد».
۲. باز در کافی به سند خود از امام صادق (ع) روایت است که فرمود: «إنّ اللّه عزوجلّ یقول: من شغل بذکری عن مسألتی أعطیته أفضل ما اعطی من سألنی»، «هر کس به خاطر ذکر من از درخواست از من باز بماند، او را بیشتر از آن چه کسی از من درخواست کرده عطا خواهم کرد». [۱]
۳. در کتاب عدة الداعی از پیامبر خدا (ص) روایت است که فرمود: «وَاعْلَمُوا أَنَّ خَیْرَ أَعْمَالِکُمْ وَأَزْکَاهَا وَأَرْفَعَهَا فِی دَرَجَاتِکُمْ وَخَیْرَ مَا طَلَعَتْ عَلَیْهِ الشَّمْسُ ذِکْرُ اللّه سُبْحَانَهُ فَإِنَّهُ أَخْبَرَ عَنْ نَفْسِهِ فَقَالَ أَنَا جَلِیسُ مَنْ ذَکَرَنِی… »، «بدانید که بهترین اعمال شما نزد پروردگارتان و پاکیزه ترین و رفیع ترین آنها و بهترین چیزی که بر آن آفتاب تابیده، یاد خداوند سبحان است چراکه وی از خودش خبر داده و فرموده: من همنشین کسی هستم که یادم باشد». [۲]
پیر هرات گوید:
مردم را نور امید در دل تابد و عارف را نور عیان در جان!
امروز همه با جهان مشغولند،
و او با آن یکی
و فردا همه غرق نعیمند
و او همچنان با آن یکی! [۳]
[ذکر این روز «اللّهمّ ارزقنی فیه ذکرک بدوامه» است. ]
———-
[۱]: ۱. دعای روز هفتم ماه رمضان: «اللّهمَّ أَعِنِّی فِیهِ عَلَی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ وَاجْنُبْنِی فِیهِ مِنْ هَفَوَاتِهِ وَآثَامِهِ وَارْزُقْنِی فِیهِ ذِکْرَکَ وَشُکْرَکَ بِدَوَامِهِ بِتَوْفِیقِکَ یَا هادی المضلَّین».
[۲]: . لسان الغیب حافظ شیرازی، دیوان اشعار، غزل ۹.
[۱]: ۱. امام خمینی، چهل حدیث، ص۲۴۹.
[۱]: ۱. الکافی، ج۲، ص۵۰۱.
[۲]: ۲. عدة الداعی، ص۲۳۸.
[۳]: -کشف الاسرار ۷/۱۵۲، تفسیر سوره شعراء.